All Categories
Featured
Table of Contents
Door de verwoesting van de Tempels ligt deze maand open als een vlakte waarop van alles kan worden gebouwd: of die leeg gelaten kan blijven (Edelstenen en edele metalen). (Althans tot dinsdagavond 22 augustus, wanneer de maand elloel begint). De vergelijking dringt zich op van het uur meditatie dat vooraf zou moeten gaan aan het davvenen en het uur meditatie dat zou moeten volgen op het davvenen
Drie keer per dag davvenen (bidden), zes uur per dag mediteren. De magie van maansteen. Hoevelen in de joodse geschiedenis hebben de aanbeveling van de rabbijnen en geleerden gevolgd? Vanaf eind augustus is er van alles te doen: de weken die vooraf gaan aan Rosj Hasjana, Rosj Hasjana zelf, de tussendagen, Jom Kippoer. Maar in de maand Av is er niet zo veel te doen
Het is een weinig bekende feestdag waarop de kans dat je de partner ontmoet die de goddelijke wereld voor je heeft bestemd, iets groter is dan normaal (als je die al gevonden hebt) - Kristallen en meditatiehoudingen. Misschien zou je Toe beAv de dag kunnen noemen van ahavat chinam, liefde om niet. Liefde zomaar
Die geliefde verdient het om liefgehad te worden, maar niet omdat de geliefde daar iets speciaals voor hoeft te doen, de geliefde is zichzelf en dat is genoeg. De vergelijking tussen Toe beAv en Valentijnsdag wordt gemaakt, maar slaat volgens mij de plank mis. Met Valentijnsdag is er geen sprake van een spirituele dimensie.
De idee is dat in de andere wereld geliefden worden gekoppeld; dat er één speciale geliefde voor je is uitgezocht door de engelen (Fossielen en spirituele evolutie). Dat klopt met het gevoel dat je kunt hebben als je de ‘ware’ vindt, dat je daar ‘niets voor gedaan hebt’, dat de geliefde je in de schoot is komen vallen, dat het ‘van buiten’ is bestierd
In het vlakke landschap van augustus/Av kom je misschien geen persoon tegen aan wie je je hart wilt geven, maar wel een taak of zaak die je hart steelt. Edelstenen in sieraden door de eeuwen heen. Dat hebben de engelen dan vast ook uitgedacht. ‘Helemaal leuk!, helemaal leuk!’, hoor ik mezelf als een mantra zeggen. Steeds weer opnieuw
‘Helemaal leuk!’ ‘Hem’ is een een kleine Torarol – 24 cm hoog, op stokken, met piepkleine nep-zilveren kroontjes op de stokken. Hij heeft ook een Toramanteltje, een namaak-zilveren schild en een namaak-zilveren jadje. De tekst is geprint. Dus hij kan op geen enkele manier worden gebruikt in sjoel. amazoniet. Maar hij lijkt me prima om uit te leren layenen
En het papier waarop hij is gedrukt, ziet er aan de achterkant (die je ziet als hij is opgerold) als perkament uit. Een paar jaar geleden stond er een print-machine in het Joods Museum te Berlijn, die een Torarol printte. Helaas heb ik dat toen niet gezien (Kristallen en innerlijke rust). Maar ik dacht wel: als de Tora kan worden geprint, komt de mogelijkheid dat iedereen een Torarol heeft eindelijk binnen handbereik
Een geschreven Tora heeft iets magisch. Een geschreven Tora hoort tot de andere wereld. Maar een geschreven Tora is ook onbetaalbaar voor allen behalve een enkeling. (Overigens, een Torarol die is geprint, op ware grootte, is geen kosjere Torarol, hij mag niet voor liturgische doeleinden worden gebruikt). Vanwaar dat visuele beeld van ‘iedereen een Tora’? Als allerlaatste mitswa (nummer 613) geeft Mosjé iedereen de opdracht om een Torarol te schrijven, althans zo hebben de Talmoedrabbijnen de uitspraak in Dewariem / Deuteronomium 31:19 geïnterpreteerd.
Maar in de Talmoed vat de geleerde Rava deze uitspraak breder op. Dan slaat de opdracht van Mosjé niet alleen op Ha’azinoe, maar op de hele Tora. De werking van rodoniet. De achtergrond van mitswa 613 – dat elke volwasssene een Tora schrijft of laat schrijven - is dat de Tora wordt geleerd, van generatie op generatie
Als het om ander rituele gebruik gaat, zoals een tekst voor tefillien of mezoeza, dan is het schrijven van een stukje Tora uiteraard wel toegestaan. Iedereen is trouwens gehouden aan deze mitswa van het schrijven van een Torarol - tijgeroog. Maar je mag wel iemand anders een Sefer Tora laten schrijven in jouw naam
Zo wordt soms een nieuw Sefer aangeschaft door een kehilla (Hoe edelstenen emoties verzachten). Als lid van een kehilla word je trouwens geacht mede-eigenaar te zijn van de Torarol, in ieder geval op het moment dat je wordt opgeroepen om er uit te (laten) lezen. Na je aliya gaat het ‘eigendom’ weer terug naar de kehilla
Zoals jullie weten ben ik erg voor namaak-spullen: kunstbloemen, kunst-edelstenen, kunst-parels, affiches van kunstwerken die ik in geen honderd jaar kan aanschaffen, namaak-antieke Oosterse meubels. Kristallen en liefdesenergie. Dus nu een ‘namaak-Tora’. Helemaal leuk! En misschien komt het laten schrijven een ‘eigen’ Sefer Tora ook nog wel eens in beeld. Deze hele maand lezen we het boek Bemidbar en we gaan ermee door tot 22 juli
Het begint heel merkwaardig. Met een telling van de Israëlitische mannen. Het zijn er 600.000. Als het volk optrekt, wordt ieder neergezet onder de banier van de eigen stam. Drie stammen aan de rechterkant, drie stammen aan de linkerkant, drie stammen aan de voorkant, drie stammen aan de achterkant. De rechterkant, de linkerkant, de voorkant en de achterkant van wat? Van de aron hakodesj.
In de aron zitten zowel de brokstukken van de Stenen Tafelen die Mosjé heeft kapot gegooid (naar aanleiding van het incident met het gouden kalf) als de Stenen Tafelen die de Eeuwige opnieuw heeft beschreven en aan Mosjé heeft gegeven - De magie van maansteen. Zou die opstelling van iedere stam op zijn eigen plaats een manier zijn om het aantal conflicten zo laag mogelijk te houden? Stammenconflicten zijn verschrikkelijk
De stam Benjamin gaat bijna ten onder. En komt er weer een beetje bovenop door een actie die ook geen schoonheidsprijs verdient (om het eufemistisch te zeggen). Maar dat speelt zich allemaal later af. We zijn nog be-midbar, in de wildernis. Er moet worden opgetrokken naar Erets Kenaän, het land dat door de Eeuwige aan Abraham en zijn nakomelingen is beloofd.
Tegelijkertijd is de aron hakodesj datgene dat bescherming geeft - obsidiaan. Althans, niet de aron geeft bescherming, maar de Tora die erin ligt. Zoals gezegd, stammen staan elkaar doorgaans naar het leven (dat is in de hele wereld zo), maar door gericht te zijn op iets dat ‘buiten’ hen stond, iets dat ‘alles oversteeg’, iets dat het ‘transcendente was en vertegenwoordigde’, was de focus daarop gericht
Van de twaalf stammen die optrokken in de wildernis is er nog maar een over, Jehoeda (met een klein beetje Benjamin). De andere tien zijn in de wereld verdwenen. Dat laatste is tragisch. Maar het is misschien ook een van de oorzaken van het behoud van het joods volk. Doordat het nog maar één stam is (waar ontelbare individuen zich bij hebben aangesloten) zijn echte stammentwisten ons bespaard gebleven; stammentwisten die al lang een einde aan am Jisrael zouden hebben gemaakt.
Alleen door allen daarop gericht te zijn, kunnen we de destructieve gevoelens, gedachten, intenties en daden vervangen door constructieve. Zodat we, allen onder onze eigen ‘vlag’, samen verder kunnen optrekken naar het ‘Beloofde Land’ – waar zich dat ook bevindt, of zal bevinden, nu of in de toekomst (koraal). Vroeg in de avond dwaal ik door het Friese landschap op zoek naar een betaalbaar Bed and Breakfast
Dagenlang kan ik er heerlijk rustig zitten schrijven. Zonnesteen en levensvreugde. Slaapzaal en kantine hebben allebei ramen aan de ene kant met uitzicht op de binnenmanege en ramen aan de andere kant met uitzicht op de natuur. Koningsdiep is een camping maar ook een paardenfokkerij en – pension. Er staan zo’n zestig paarden.’s Ochtends zie ik ze van de stal naar de weide rennen
Met open mond sta ik ook te kijken naar het behakken van de hoeven door de hoefsmid. Hij buigt een van de benen, klemt het kniegewricht onder zijn oksel, buigt het enkelgewricht en zet dat klem tussen zijn dijen en hakt en knipt het teveel aan hoorn weg. Machtig interessant.
Mien, 71, eigenares, vraagt bij aankomst wat ik doe. Ze zegt: „Ik heb een paard Baroech genoemd (Kristallen schedels: feit of fictie?). Dat betekent ‘gezegend’.” De moeder van Baroech kreeg ze voor niks, want eigenlijk moest het dier worden afgemaakt. Maar Mien zag kwaliteiten in de merrie en begon met haar te fokken. „Baroech is een goed paard, net als haar moeder.” (Zou de afstamming van de moeder ook al bij paarden van belang zijn? Ik vergeet het haar te vragen)
Ze is kokkin geweest in een instelling en heeft in de zorg gewerkt, maar ze heeft ook rechten gestudeerd en geografie. Ze verdiept zich nu in de pachtwetgeving, de restitutiewetgeving, de retentiewetgeving en de mestwetgeving. Mien is voor niks bang en door en door ‘groen’. De werking van lepidoliet. Een deel van de 37 hectaren van haar bedrijf heeft ze teruggegeven aan de natuur, om zo de destructie van Mansholts ruilverkaveling ongedaan te maken
Latest Posts
Hematiet
Geneeskrachtige Mineralen In De Oudheid
Morganiet